Tracking China’s economic path

آنچه ما به تازگی در مورد اقتصاد ایران(رانتها ایران) آموختیم

هبود ناامید کننده سییستم اقتصادی کشور

حال "مطالعه" گام های اضافی برای سرمایه گذاری

برای تحریک اقتصاد

این بدان معناست که بسیاری از چینی ها این رشد را احساس نمی کنند. بیکاری جوانان در ماه ژوئن به 21 درصد رسید که آخرین مجموعه ارقام قبل از توقف گزارش های بحث برانگیز چین است.

فارغ التحصیلان دانشگاه که برای مشاغل اقتصادی پیشرفته تحصیل کرده اند، اکنون برای گذران زندگی در موقعیت های کم مهارت مشغول به کار می شوند، در حالی که برخی دیگر شاهد کاهش دستمزد خود بوده اند.

در اقتصادی که 70 درصد ثروت خانوار در املاک پارک شده است، صاحبان خانه احساس فقیرتر می کنند. حتی در یکی از معدود نقاط روشن اقتصاد، بخش خودروهای الکتریکی، جنگ قیمت باعث ایجاد درد در پایین دست تامین کنندگان و کارگران می شود

بدبینان چین استدلال می کنند که پکن یک دهه پیش نتوانست اقتصاد را از توسعه مبتنی بر ساخت و ساز به رشد مبتنی بر مصرف تغییر دهد، در حالی که باید این کار را می کرد. از آن زمان، بدهی از اقتصاد پیشی گرفته و به سطوحی رسیده است که دولت های محلی و شرکت های املاک و مستغلات اکنون برای ارائه خدمات به آن تلاش می کنند.

مشکلات چین به آن زمان کمی می دهد تا مجبور شود انتخاب های سختی انجام دهد.

سیاست گذاران مشتاق تغییر ساختار اقتصاد هستند، اما اصلاحات همیشه در چین دشوار بوده است.

چین امیدوار است که توسعه اقتصادی بلندمدت خود را با تغییر از یک اقتصاد دولتی به یک اقتصاد مبتنی بر بازار تضمین کند. اما این روند اختلافات قابل توجهی در عملکرد اقتصادی ایجاد کرده است، به طوری که شرکت های دولتی (SOEs) با وجود دسترسی بهتر به اعتبار، به طور قابل توجهی بدتر از همتایان بخش خصوصی خود عمل می کنند. و اختلاف فزاینده ای بین قیمت املاک و مستغلات در شهرهای پر رونق درجه یک و دوم چین و شهرهای رده سوم و چهارم عقب مانده آن وجود دارد (اگرچه درآمد بالاتر خانوار در اولی مسکن را مقرون به صرفه تر می کند).

وظیفه مقامات در حال حاضر تعیین چگونگی حمایت از رشد مداوم در مسیر عملکرد بهتر (بخش خصوصی و شهرهای درجه یک و دوم) است، در حالی که ظرفیت مازاد را از بین ببرند و بهره وری را در مسیر ضعیف تر (شرکت های دولتی و شهرهای رده سوم و چهارم) افزایش دهند. برای موفقیت، آنها باید به پیامدهای رویکرد قبلی رسیدگی کنند، که با ارائه پول بیشتر و سیاست های ترجیحی به مسیر عقب مانده، در نهایت به ظرفیت مازاد و بدهی های محلی ناپایدار دامن زد.

به عبارت دیگر، چین باید با هزینه های غرق شده تصمیمات بد برنامه ریزی محلی مقابله کند. به جای ادامه امید به اینکه مداخله بوروکراتیک می تواند پروژه های معیوب را ترمیم کند، مقامات باید رویکردی مبتنی بر بازار داشته باشند و اجازه دهند زیان ها از طریق فرآیند ورشکستگی تخصیص یابد و در نتیجه همه ذینفعان را قادر سازند تا به سمت فعالیت های مولدتر حرکت کنند.

برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDGs) تا سال 2030، یک تحول اساسی مورد نیاز است. در حال حاضر، تنها 16 درصد از گل ها در مسیر درست قرار دارند. این امر مستلزم تغییر اساسی در نحوه عملکرد ما است - کارشناسان بینشی در مورد اقدامات مورد نیاز برای شکل دادن به چشم انداز جهانی برای آینده ای پایدار ارائه می دهند

استدلال های قوی بر اساس شواهد ارائه دهید

ردیابی تأثیر اقتصادی

چین چگونه عرضه پول خود را مدیریت می کند؟

How Does China Manage Its Money Supply?

از داده ها به طور قابل تشخیص برای کمک به تصمیم گیری استفاده کنید