طبق اصول 71 تا 90 قانون اساسی، وظایف عمده مجلس در دو بخش قانونگذاری و نظارت خلاصه می شود
طبق اصول 71 تا 90 قانون اساسی، وظایف عمده مجلس در دو بخش قانونگذاری و نظارت خلاصه می شود.
یک نماینده می تواند در عموم مسائل در حدود مقرر در قانون اساسی، قانون وضع کند و البته این قوانین نمی‌تواند در مغایرت با اصول و احکام مذهب رسمی کشور یا قانون اساسی باشد که تشخیص این امر بر عهده شورای نگهبان است اما شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس است.
نمایندگان از دو طریق «لایحه» و «طرح» به وضع قانون می پردازند. لوایح قانونی پس از تصویب هیئت وزیران به مجلس ارسال میشود و طرح‌های قانونی به پیشنهاد حداقل 15 نفر از نمایندگان قابل طرح است. طرح‌های قانونی و پیشنهادها و اصلاحاتی که نمایندگان در خصوص لوایح قانونی عنوان می‌کنند و به تقلیل درآمد عمومی یا افزایش هزینه عمومی می‌انجامد، در صورتی قابل طرح در مجلس است که در آن طریق جبران کاهش درآمد یا تأمین هزینه جدید نیز معلوم شده باشد.
مجلس حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد. همچنین عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس برسد. هرگونه تغییر در خطوط مرزی ممنوع است مگر اصلاحات جزئی با رعایت مصالح کشور، به شرط این که یک طرفه نباشد و به استقلال و تمامیت ارضی کشور لطمه نزدند و به تصویب چهار پنجم مجموع نمایندگان مجلس شورای اسلامی برسد.
همچنین گرفتن و دادن وام یا کمک‌های بدون عوض داخلی و خارجی از طرف دولت باید با تصویب نمایندگان باشد. یا استخدام کارشناسان خارجی از طرف دولت ممنوع است مگر در موارد ضرورت با تصویب مجلس است. همچنین بناها و اموالی دولتی که ملی اعلام شده باشد قابل انتقال به غیر نیست مگر با تصویب مجلس آن هم در صورتی که منحصر به فرد نباشد.
یک نماینده مجلس نمی‌تواند اختیار قانونگذاری را به شخص یا هیاتی واگذار کند ولی در موارد ضروری می‌تواند اختیار وضع بعضی از قوانین را به کمیسیون‌های داخلی خود تفویض کند، در این صورت این قوانین در مدتی که مجلس تعیین می‌کند، به صورت آزمایشی اجرا میشود و تصویب نهایی آن‌ها با مجلس خواهد بود. همچنین رئیس‌جمهور برای هیئت وزیران پس از تشکیل و پیش از هر اقدام دیگر باید از مجلس رای اعتماد بگیرد.
وظیفه بعدی نماینده مجلس سوال از وزرا و رئیس جمهور است. حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس از رئیس‌جمهور یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول، درباره یکی از وظایف آنان سوال کنند، رئیس‌جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سؤال جواب دهد.
